Do czego można porównać zdobywanie wiedzy? Może do poznawania oceanu. Można po nim serfować na desce z żaglem pokonując wielkie przestrzenie powierzchni, oglądając wyspy, zatoki, cieśniny, czasem rzucając okiem gdzieś pod powierzchnię, próbując uchwycić umykającą spod deski rafę koralową czy cień wielkiej ryby…

Można jednak ubrać sprzęt do nurkowania i zejść pod wodę, w głąb. Wtedy wielkich przestrzeni nie poznamy, ale będziemy wiedzieć znacznie więcej o konkretnym miejscu. Przez analogię, wyciągniemy wnioski dotyczące innych miejsc. Wiedzę o oceanie zgłębimy, a ponieważ zrobimy to w sposób wyjątkowy, jest szansa, że zostanie z nami na dłużej.

Serfowanie po meandrach wiedzy to oczywiście realizacja podstawy programowej. Zagadnień proponowanych, czy raczej nakazanych przez władze oświatowe jest tak wiele, że nie ma czasu, by zgłębić cokolwiek. Dlatego, myślę, doświadczeniem nas wszystkich, którzy przeszliśmy proces edukacji jest to, jak mało pozostaje w naszej pamięci z przedmiotów, którymi się nie interesowaliśmy.

W naszej szkole obowiązuje hasło: „podstawa programowa to nie święta krowa”. Oczywiście mamy ją na względzie, zwłaszcza na przedmiotach maturalnych, jednak chcemy, by nasi uczniowie nie serfowali po wiedzy, ale ją (nomen omen) zgłębiali. Realizujemy to przede wszystkim dzięki projektom.

Po pierwsze w każdym roku szkolnym zapraszamy do realizacji trzech dużych projektów. Trzech, ponieważ rok szkolny podzieliliśmy na trymestry. W pierwszym uczniowie opracowują projekt klasowy, badawczy, wybierają dowolny temat, stawiają hipotezy, szukają źródeł, przygotowują finał. W drugim trymestrze dzielą się na mniejsze trzy-, czteroosobowe grupy i opracowują szczegółowe zagadnienie w ramach tematu bardzo ogólnego. Na przykład w tym roku jest to „Praca”. W trzecim trymestrze projekt indywidualny: każdy uczeń zgłębia wybrany przez siebie temat. Warunek – powinien on dotyczyć kraju, miejsca, do którego jedziemy w ramach tak zwanej pielgrzymki, czyli ostatniego wyjazdu przed zakończeniem roku szkolnego.

Po drugie jest kilka przedmiotów w szkole, które nie są realizowane lekcjami, ale właśnie projektami. Nauczyciel ogłasza temat, wprowadza w projekt, uczniowie mają czas na jego przygotowanie i w końcu następuje finał projektu.

Po trzecie każdy nauczyciel od czasu do czasu pracuje proponując mniejsze projekty w ramach swojego przedmiotu.

Dzięki projektom uczeń nie jest pobieżnym serwerem całej zadanej wiedzy, ale staje się specjalistą, znawcą jej konkretnego elementu. Jakby zanurkował w głąb tematu.

Ktoś powie: ale przecież potrzebne jest również „ogólne spojrzenie na zagadnienie!” Oczywiście. Takie spojrzenie również zapewniają projekty. Te realizowane przez koleżanki i kolegów. Przecież podczas finałów uczniowie słuchają się wzajemnie poznając inne elementy całości.

Dni otwarte: 2 lutego, 9 marca: https://fb.me/e/1VH6j1hXm