Każde nasze działanie na scenie coś wyraża, nawet to, jeśli nie chcemy nic wyrażać, też coś oznacza. Tak więc od momentu wkroczenia w przestrzeń sceniczną wszystko, co robimy coś komunikuje. I warto, aby komunikat był wyraźny i konkretny. Warto panować nad tym komunikatem. Czyli panować nad swoim ciałem.

Zapraszamy na zajęcia teatralne poświęcone pracy z ciałem oraz poznawaniu pozawerbalnych środków wyrazu.

Zajęcia poprowadzi dla nas p. Agnieszka Cianciara – Frolich. W każdy czwartek, w godz. 15:30 – 17:00 w sali D3.

Poniżej przesyłamy plan na ten rok zajęć.

Warsztaty teatralne dla młodzieży poświęcone pracy z ciałem oraz poznawaniu pozawerbalnych środków wyrazu:

1. Wyrazistość i ekspresja na scenie – czym jest, komu jest potrzebna i jak nad nią pracować?

Wchodząc na scenę zawsze powinniśmy myśleć, dlaczego to robimy i co chcemy przekazać. Przekaz następuje od razu, gdy jesteśmy widziani przez widza: zanim padnie pierwsze słowo, ciało komunikuje swój stan. Przekaz ten może być na wielu poziomach: na poziomie wyrazu całości sztuki lub sceny, w relacjach między postaciami w i końcu – najbardziej podstawowy – w zachowaniu poszczególnych postaci – jednostek.

Każde nasze działanie na scenie coś wyraża, nawet to, jeśli nie chcemy nic wyrażać, też coś oznacza. Tak więc od momentu wkroczenia w przestrzeń sceniczną wszystko, co robimy ma nie tylko znaczenie w sensie ważności, ale przede wszystkim komunikuje. I warto, aby komunikat był wyraźny i konkretny. Warto panować nad tym komunikatem. Czyli panować nad swoim ciałem.

Celem zajęć jest rozbudzenie wyobraźni ruchowej uczniów i ułatwienie ekspresji cielesnej poprzez ćwiczenia umożliwiające poznanie i koordynację ciała oraz obserwowanie ruchu i studiowanie dynamiki.

Program został ułożony tak, aby część poświęcona ćwiczeniom koordynacyjnym była integralnie połączona z częścią dotyczącą obserwacji i studiowaniem przestrzeni, przedmiotów, materii i ich dynamiki.

2. Gest, przestrzeń i dekompozycja ruchu

Gest pantomimiczny może tworzyć iluzję przedmiotu oraz jako część składowa działania, może kreować iluzję przestrzeni. W świecie teatru, gdzie działanie i ciało mają pierwszorzędne znaczenie, gest staje się kluczem do wyobraźni widza.

Podczas zajęć oprócz pracy nad precyzją i wyrazistością gestu, spróbujemy się także nim pobawić, ponieważ gdy zmienimy jego wielkość czy też natężenie może on nabrać nowego znaczenia, może się stać innym działaniem.

3. Praca z maską

Kolejnym etapem naszej pracy będą zajęcia z maską ekspresyjną. Ukrycie własnej twarzy za maską automatycznie odrzuca grę psychologiczną i pozwala skupić się na ciele, tym bardziej, że są to maski nieme – zakrywają całą twarz aktora. Uwypuklona praca ciała i gestyka w sposób zrozumiały powinny oddać cechy zewnętrzne postaci. Rezygnacja z warstwy werbalnej zwiększa nacisk na pracę ciała, a to prowadzi do wzmożenia odczucia teatralności gry.