Rzeźba lodowcowa jest nieodłącznym elementem krajobrazu wszystkich obszarów wysokogórskich. Określana jest ona także jako rzeźba typu alpejskiego. Ostre skalne granie, pionowe ściany, głębokie u-kształtne doliny, progi skalne, kotły ze skalnymi misami wypełnionymi wodami stawów, czy zwały moren w dnach dolin, to tylko niektóre z efektów działalności lodowców widoczne dziś w rzeźbie Tatr. Trudno jest sobie wyobrazić jak wyglądałyby krajobraz tych gór gdyby w przeszłości nie były rzeźbione przez lodowce. Fenomen zlodowacenia Tatr budzi niesłabnące zainteresowanie badaczy od ponad półtora wieku. Ostatnie lata przyniosły bardzo duży postęp w badaniach zlodowaceń tatrzańskich, poczynając od pojawienia się nowych technik detekcji form polodowcowych, możliwości trójwymiarowego modelowania lodowców i wreszcie bezwzględnego datowania form i osadów glacjalnych.

Kiedy i dlaczego w Tatrach dominowały lodowce, jak wyglądało ostatnie zlodowacenie Tatr oraz kiedy ostatecznie wytopiły się tatrzańskie lodowce? to tylko niektóre zagadnienia które zostaną zaprezentowane podczas wykładu.

dr Piotr Kłapyta – Doktor geografii (geomorfolog). Pracownik naukowy w Instytucie Geografii i Gospodarki Przestrzennej UJ. Naukowo zaangażowany w badania rzeźby glacjalnej i peryglacjalnej Karpat Zachodnich i Wschodnich oraz studia nad osadami czwartorzędowymi środowisk wysokogórskich. Panoramista górski, autor ponad 200 panoram z Karpat Zachodnich, Wschodnich oraz licznych opracowań panoramicznych w przewodnikach górskich. Przewodnik beskidzki, pilot wycieczek i podróżnik, organizator wyjazdów w pasma górskie Karpat i Bałkanów. Multiinstrumentalista i miłośnik folkloru karpacko-bałkańskiego. Wraz z żoną Justyną bada i propaguje kulturę muzyczną i ludową łuku Karpat.

Zaczynamy o godz. 8:00.

Obecność obowiązkowa dla wszystkich uczniów Liceum.

Do zobaczenia!